ساقیا جام میام ده که نگارنده غیب
نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد
آن که پرنقش زد این دایره مینایی
کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد
فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت
یار دیرینه ببینید که با یار چه کرد
ساقیا جام میام ده که نگارنده غیب
نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد
آن که پرنقش زد این دایره مینایی
کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد
فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت
یار دیرینه ببینید که با یار چه کرد
من از حافظ برای استفاده از الفاظی چون ساقی، می، میکده ……
دلخور هستم واقعا که خیلی ها از الله و اسلام دور شدن با اشعار خافظ و خیلی شعرای دیگر!
اکثر شعرها انسان را به گمراهی و تباهی و افسردگی…..میکشانند.
وقتش نرسیده که کتب شعر را به زباله دانی تاریخ بسپاریدو قران مبین ، هدایت گر و مایه خوشبختی و شادی را باز کنیم و به افریدگار خود گوش فرا دهیم!
به نظر من حافظ همه شعراش از قرآن است وبرای همین لقب دیگر حافظ بنام حضرت دوست خوانده می شه