رسد آدمی به جایی، که بجز خدا نبیند

شاعر: سعدی

اگر این درنده‌خویی ز طبیعتت بمیرد
همه عمر زنده باشی، به روان آدمیت

رسد آدمی به جایی، که بجز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است، مکان آدمیت

نه بیان فضل کردم که نصیحت تو گفتم
هم از آدمی شنیدیم، بیان آدمیت

۲ دیدگاه در “رسد آدمی به جایی، که بجز خدا نبیند”

  1. السلام علیکم و رحمه الله و برکاته !
    انچنان که از بیت اخر بر میاید که سعدی نیز معلم و همنشینی سالک داشته!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *